O czym piszę?
O wielu rzeczach. Głównie upodobałam sobie historię miłości Sasuke i Sakury, Kakashiego i Hanare oraz opowiadanie o zakochanym Voldemorcie. SasuSaku i KakaHanę piszę dlatego, iż jestem samotniczką i nie potrafię wyrażać własnych uczuć, nigdy też nie byłam zakochana, a pisanie w roli obydwu z nich daje mi możliwość "zakochania się", ponieważ przeżywam z nimi tą miłość. Kiedy biorę ołówek w jedną rękę i długopis w drugą, i zaczynam pisać ich historię, zapominam o wszystkich i wszystkim. Zdaje mi się wtedy, iż to ja jestem Sakurą i Hanare, i przeżywam wielką miłość, czego pragnę.
Superbia et Amor opowiada o dziewczynie niezwykle podobnej do mnie, jej życie jest równie podobne do mojego: jak ona straciłam kilka razy swoją mamę przez własne błędy, tylko że ją odzyskałam, a ona przez jeden błąd odeszła i już do Andrei nie wróciła. Nie potrafię też wyrażać swych uczuć i wszelkimi radościami życia staram się przesłonić moje cierpienie, a także i szerokimi zainteresowaniami oraz swoją pasją, jaką jest właśnie pisanie opowieści i wierszy.
Dlaczego to robię?
Dzięki temu zapominam o wszelkim smutku; podróżując po wspaniałych krainach, przeżywając miłość i przyjaźń, poszerzając horyzonty swojego myślenia i wyobraźni. Z czasem zaczyna to być częścią mojego życia i nie widzę świata poza tymi kilkoma chwilami w innej rzeczywistości. Dlatego zapominam o cierpieniu, jakie kiedyś przeżyłam i choć dla mnie to jest nie tylko radością, ale i chorobą, ponieważ uniemożliwia mi życie takie, jak innych, to jest nieuleczalna....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz